تمام آن کسانی که در پُستهای مدیریتی فعالیت میکنند، روزی روی نیمکتهای چوبی کلاسهای درس مینشستند و از روی سرمشقی که معلمان به آنها میدادند، تکلیف شبانهشان را مینوشتند و اکنون بعد از سالها، یادآوری آن روزها لذت خاصی دارد.
به مناسبت هفته معلم، به سراغ معاونان وزیر آموزش و پرورش رفتیم و از آنها در خصوص بهترین معلم خود جویا شدیم و مصمم شدیم از طریق این گزارش، روز معلم را به تمام معلمان ایران اسلامی تبریک گفته و از همه آنها سپاسگذاری کنیم.
در این گزارش، نحوه چینش مصاحبهها بر اساس حروف الفبا صورت گرفته است.
* باقرزاده: این معلم از جبهه به دانشآموزان نامه نوشت
* رفتار معلمان؛ درس است
علی باقرزاده معاون وزیر آموزش و پرورش و رئیس سازمان نهضت سوادآموزی کشور در تعریف معلم میگوید: معلم مشعل فروزان علم و دانش در بستری از تحول بنیادین است.
وی در باره بهترین معلمش اظهار میدارد: اسم بردن از معلمان خیلی سخت است؛ وقتی صحبت از معلم میشود، معلم کلاس اول ابتداییام به خاطرم میآید که فکر کنم آقای ابراهیم بهبودی بود؛ نه اینکه چون معلم کلاس اولم بود، او را بهترین میدانم به این دلیل که ویژگیهای خوب زیادی داشت؛ از نحوه برخورد با ما گرفته تا حساسیتش نسبت به مسائل فرهنگی و اعتقادی؛ در حقیقت به دانشآموز توجه کامل داشت.
وی از دبیری در دوره دبیرستانش نام میبرد و میافزاید: آقای شیخانی دبیر دینی و عربی ما فوقالعاده دبیر خوبی بود.
او یک نامه از جبهه به ما نوشت و آن نامه باعث شد که در خیلی از بچهها تأثیرات جدی بگذارد و آن جمعی که مخاطب آن نامه بودیم تقریباً همه توفیق پیدا کردیم در جبهه حضور پیدا کنیم؛ برخی هم به مقام شامخ شهادت رسیدند، یادش ماندگار است. نمیدانم اکنون کجاست خیی دنبالش گشتم ولی پیدایش نکردم.
وی اضافه میکند: معلمان زیادی در ذهنم است. هر معلمی که در دوران تحصیلم بود، همه ماندگار هستند؛ به عنوان مثال آقای دعایی دبیر دینی و عربی در دوره راهنمایی و آقای مغربی مربی پرورشی در دوره ابتدایی در ذهنم هستند.
من یک معلم دوم و سوم هم داشتم. خانم صابری و آقای جلیلی بودند. زن و شوهری بودند که معلمان دبستان کوشیار بودند؛ آن مدرسه قدیمی بود؛ خانم صابری ۳ سال معلم ما بود و فوقالعاده معلم مهربانی بود؛ چند وقت بعد تصادفی کرد و به رحمت خدا رفت.
من همیشه برایشان دعا کرده و آرزوی علو درجات میکنم. جدا از اینکه با دانشآموزان مهربان بود، همسر مهربان فوقالعادهای برای آقای جلیلی بود و ما اینها را به عینه میدیدیم.
در تمام این سالهایی که مسئولیت داشتم و در مورد معلمان صحبت میکنم، اغلب ویژگیهای این معلمان در ذهنم مجسم میشد؛ هر چه میخواندم درباره ویژگیهای معلم خوب، آنها در عملشان داشتند؛ یعنی صرفاً مأموریتشان انتقال دانش، یادگیری بعضی از معلومات و محفوظات به ما نبود بلکه رفتارشان درس بود.
به دانشآموز توجه میکردند و دلسوزانه، پدرانه و بزرگوارانه درصدد حل و اصلاح آنها بودند؛ آنها دوست داشتند دانشآموز با همه ظرفیتها و استعدادهایش رشد کند.
وی به بهترین هدیهای که به عنوان معلم دریافت کرده است، اشاره میکند و میگوبد: بهترین هدیههایم را سالهای اول خدمتم گرفتم؛ آن زمان معلم راهنمایی در روستا بودم، دانشآموزان کلاس با همفکری، صفا و صمیمیت بینظیر، دستهگلی از گلهای وحشی کوهستان جمع کرده بودند و طی مراسم و صفای خاصی به من هدیه کردند که برایم ماندگار بود؛ به رغم آنکه دو سال بیشتر در روستا نبودم اما هنوز با آنها ارتباط دارم.
* حشمتیان: خاطره معلم اول ابتدایی ام همیشه در وجودم است
* ما با خاطرات معلمان زندگی میکنیم
فرشته حشمتیان، معاون وزیر آموزش و پرورش و رئیس سازمان مدارس غیردولتی، مشارکتهای مردمی و خانواده بیان می کند: یک معلم موفق باور به شغلش دارد، در راستای باورش برنامهریز است و نتیجه برنامهریزیاش، کارنامه موفق معلمی میشود.
وی، بهترین معلم خود را معلم پایه اولش میداند و ادامه میدهد: خانم فرجزاده معلم اول ابتداییام بود که خاطرهاش همیشه در وجودم هست.
پایه اول حساسترین پایه است و اگر معلم بخواهد دانشآموز را عاشق تحصیل کند، نقش مؤثری دارد؛ حتی اگر معلم را نبینی اما با خاطراتش زندگی میکنی، با خاطراتش درس میخوانی و رشد میکنی.
حشمتیان به خاطره معلم شدن خودش اشاره میکند و میگوید: از سال ۶۳ وارد آموزش و پرورش شدم؛ بهترین خاطراتم زمانی بود که مربی پرورشی مقطع دبیرستان بودم و معمولاً در اردوها با بچهها همراه بودم و الان هم دانشآموزان با من در تماس هستند.
وی بهترین هدیه ای که گرفته است را شاخه گل ذکر میکند و میافزاید: گل طبیعی را خیلی دوست دارم.
*حیدری: معلم کلاس اول ابتداییام را بهترین معلم خود میدانم
احمد حیدری معاون حقوقی و امور مجلس وزیر آموزش و پرورش میگوید: بهترین معلم خود را معلم اول ابتداییام خانم نسرین حسینی میدانم زیرا خیلی چیزها را به ما یاد داد مانند نماز، قرآن.
وی خطاب به معلمان کشور اظهار میدارد: انشاءالله همه زحمتهایی که میکشند در سایه ولایت باشد و پرچم جمهوری اسلامی ایران به صاحب اصلی رسانده شود.
* رئیسی: خودم را مدیون همه معلمان مخصوصاً معلمان دروس ریاضیام میدانم
* تمام پیشرفتهای بشر در طول تاریخ، مرهون معلمان بوده است
مرتضی رئیسی، معاون عمرانی وزیر آموزش و پرورش و رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور بیان میکند: معلمان ما انسانهای بااخلاق و باانگیزهای هستند و همه زحمت میکشند ولی در این بین معلمانی که وظیفه تدریس دروس ریاضی را داشتند، بهترین معلم بنده بودند؛ همیشه خودم را مدیون همه معلمان مخصوصاً معلمان دروس ریاضیام میدانم.
وی میافزاید: کار معلمی قابل مقایسه با هیچ کاری در کره زمین نیست و چه زیبا امام (ره) گفت «معلمی شغل انبیاست»؛ معلمان وظیفه هدایت و روشنگری دارند و این کار بزرگی است و همه پیشرفتهایی که بشر در طول تاریخ داشته است، مرهون معلمان بوده است.
آنها سبب شدند که استعدادهای انسانها شکوفا شود و پیشرفتهای بشری بروز و ظهور پیدا کند و شرایطی در جهان پدید آید که هر روزمان بهتر از دیروز شود پس همه سپاسگزار معلمان و مربیان هستیم.
*سحرخیز: آقای وزیر اجازه دهد دوباره معلم میشوم
*متدینترین و دوستداشتنیترین افراد در زندگیام معلمان بودند
ابراهیم سحرخیز ، معاون آموزش متوسطه وزیر آموزش و پرورش میگوید: برای معلمان جملههای زیادی مطرح شده است؛ از نقش پیامبری گرفته تا معماران بزرگ تمدن در کشور، معلمان هستند.
وی بهترین معلم در دوران تحصیلش را معلمان دوره ابتدایی خود میداند و ادامه می دهد: آن زمان همه دلبستگیها به حدود مدرسه میرفت و تمام فکر و ذکرمان مدرسه بود، چون دوستیابیها در مدرسه اتفاق میافتاد و بعضی از امکانات در مدرسه بود و مثل زمان فعلی نبود که جاذبههای زیادی خارج از مدرسه برای دانشآموزان فراهم باشد.
هنوز هم معلم کلاس اولم یعنی آقای ناظمی را به خاطر دارم؛ معلم بسیار موفق، صبور، محترم و دوستداشتنی بود که الان نمیدانم در قید حیات هستند یا خیر.
معلمان متعددی در دوران دبیرستان هم داشتم که به آنها علاقه داشتم و اگر بخواهم نام ببرم، زیاد هستند. هر وقت مرور میکنم میبینم متدینترین و دوستداشتنیترین آدمهایی که در زندگی ما تأثیرگذار بوده و نقطه عطف بودند و همواره ما را هدایت میکردند، معلمان بودند و اگر چیزی داریم، مدیون آنها هستیم.
وی ادامه میدهد: مثلا آقای بیجارچی در دوره راهنمایی یا آقای نوریه دبیر علوم تجربی اول راهنمایی را فراموش نمیکنم البته آقای نوریه بعد از مدتی مدیرکل شد و تقریباً همکار شدیم؛ با خیلی از معلمان دوران تحصیلم همکار شدیم.
آقای منعام دبیر حرفهوفن ما دبیر بسیار علاقهمند، فعال و دوستداشتنی بود که هیچگاه فراموشش نمیکنم؛ خدا رحتمش کند.
ما امروز از شیوههای فعال تدریس حرف میزنیم. این همه توصیه میکنیم که معلمان از کارگاه و آزمایشگاه استفاده کنند و در آن زمان تمام ساعات درس حرفه و فن اول راهنمایی در گارگاه تشکیل میشد؛ این معلم فعال کلاس اول راهنمایی همه ابزار را به ما یاد میداد و همه را سر کلاس میآورد.
آقای خلیلی دبیر دینی ما نیز که شنیدم اخیراً مرحوم شده است، معلم نمونهای بود بعدازظهرها برای دانشآموزان درس فوق برنامه میگذاشت و همه داستان پیامبران را تدریس میکرد؛ ایشان داستان ائمه اطهار را با شیوه خاص و جذابی تعریف میکرد و همه بچهها هم جذب میشدند و بسیار تأثیرگذار بود.
سحرخیز در خصوص سالهایی که تدریس کرده است، میگوید: من وارد ۳۱ سال خدمتم میشوم و حدود ۲۲ سال تدریس داشتم؛ حتی وقتی مسئول دانشکده بودم تدریس را رها نکردم چرا که به معلمی را علاقه دارم و الان هم جرأت آقای وزیر را نمیکنیم؛ اگر فرصت دهد حاضرم هفتهای ۲ تا ۳ ساعت در مدرسه یا دانشگاهی تدریس کنم.
وی بهترین هدیه از سوی دانشآموزان را کارت پستال عنوان میکند و میافزاید: یکروز در هفته معلم تعدادی دانشآموزان کمتوان ذهنی یکی از مدارس به همراه معلمشان کاردستی که خود درست کرده بودند به من دادند که بهترین هدیهای است که دریافت کردم.
* سویزی: پدرم معلم کلاس اولم بود
مهری سویزی، معاون وزیر و رئیس مرکز ملی پرورش استعدادهای درخشان و دانشپژوهان جوان بیان میکند: بهترین معلم من پدرم بود که کلاس اول را در نزد ایشان گذراندم زیرا پدرم مرحوم حسین سویزی در مدرسه دولت آبادی اسفراین مدیر و معلم بود.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا پدرش بین او و دیگر دانشآموزان تفاوت قائل نمیشد، میگوید: اصلاً قائل نمیشد، ولی من خیلی خوشحالی میکردم؛ پدرم از قبل به من گفته بود سر کلاس یا مدرسه مطابق بچههای دیگر هستی.
سویزی درباره هدیه دادن به معلم اظهار میدارد: همیشه برای پدرم هدیه میگرفتم البته در زمان انقلاب چهارم نظری بودم و بعد از انقلاب که روز شهادت شهید مطهری، روز معلم نامیده شد، همیشه روز معلم برای پدرم متنی مینوشتم و با هدیهام خدمت ایشان میدادم تا سال ۱۳۸۱ که دیگر از حضورش محروم شدیم.