امیرحسین پیروانی در مورد حذف تیم ملی فوتبال ایران از مسابقات غرب آسیا گفت: ارزیابی کلی من از شرکت در این مسابقات مثبت است نتیجهای که ما در این دیدارها گرفتهایم واقعیت را روشن میکند و نشان میدهد مشکلات عدیدهای در فوتبال ما وجود دارد. وقتی به لیگ مسابقات و عملکردمان نگاه میکنیم متوجه میشویم مشکلات بسیار زیادی داریم البته اینکه بازیکنان شایستهای مثل امید ابراهیمی و شجاع خلیل زاده در این مسابقات دیده شدهاند نکته مثبتی بود اما باید از این بازی ها درس بگیریم و در آینده برای پیشرفت فوتبالمان استفاده کنیم.
وی افزود: اگر در این مسابقات قهرمان میشدیم مشکلی از فوتبال ما کم نمیشد و حالا که از مسابقات حذف شدیم مشکلی به فوتبال ما اضافه نشده است. اگر به جام جهانی صعود کنیم باز هم مشکلی از ما حل نمیشود و تنها مسکنی است که در یک مقطع کوتاه مرهمی به زخمهای ما میشود و تعدادی جوان برای پیشرفت فوتبال به لیگهای معتبر اروپایی لژیونر می شود.
پیروانی تأکید کرد: باید بپذیریم که فوتبال ما درجا میزند و تیمهای درجه ۲ و ۳ آسیایی در حال پیشرفت هستند. تیمی مثل یمن، لبنان و مالزی این روزها پیشرفت زیادی کردند اما ما در حال درجا زدن هستیم. توجه به فوتبال پایه بسیار مهم است. متأسفانه هیچ کدام از مربیان درجه یک فوتبال ما حاضر نیستند در بخش پایه فعالیت کنند. نه لیگ پویایی در بخش پایه داریم و نه مطبوعات و صدا و سیما به این بخش توجه ویژهای میکند.
پیروانی خاطر نشان کرد: همچنین پولی که در بخش پایه هزینه میشود کفاف زندگی مربیان را نمیدهد تمام هم و غم مربیان حضور در تیمهای لیگ برتری و در نهایت لیگ دسته یک است و بعضا میبینیم که مربیان حاضرند یکی دو سال بیرون باشند اما در تیمهای پایه فعالیت کنند. باید در تیمهای پایه مدیریت بهتری صورت گیرد و مربیان شایسته برای فعالیت جلو بیایند. تکنیک ها باید در سنین نوجوانی به بازیکنان آموخته شود تا وقتی که به رده بزرگسال آمدند در قالب تاکتیک قرار بگیرند.
وی تصریح کرد: متأسفانه در فوتبال ما سلیقهسالاری حاکم است یک دوره شاهد حضور مربیان کروات هستیم میبینیم که مربیان قوی و ضعیف از این کشور به فوتبال ما سرازیر میشوند. سپس مربیان پرتغالی را برای کار در فوتبال ایران استخدام میکنیم در تیمهایی مثل پرسپولیس و نفت آبادان که محو تکنیکی و فوتبال ایران هستند شرایط طوری رقم میخورد که این تیم ها دچار مشکلات امروز میشوند. در تیم تراکتورسازی که امسال میتواند در آسیا شگفتساز شود وضعیت نامشخص است. ممکن است عدهای از این مربیان در مقطعی تأثیرگذار باشد اما تا زمانی که سلیقهسالاری در فوتبال ما حاکم است به رشد نخواهیم رسید.
پیروانی یادآور شد: در یک مسابقه با انجام یک بازی خوب کره را میبریم اما در یک بازی مقابل تیمی مثل لبنان و یمن نمیتوانیم نتیجه خوبی کسب کنیم. دلیل این موضوع این است که هدف مشخصی نداریم. همچنان به فوتبال احساسی و سنتی عمل میکنیم. در مقابل فوتبال احساسی و سنتی علم و منطق وجود دارد. باید از احساس و سنت به علم و منطق برسیم تا بتوانیم پیشرفت کنیم و عملکرد قابل قبولی داشته باشیم. باید از مسابقات غرب آسیا درس بگیریم و فریب این جمله را که ما بهترین تیم فوتبال آسیا هستیم را نخوریم.
وی افزود: نیروی انسانی مناسبی در فوتبال ایران وجود دارد اما متأسفانه می بینیم که در لیگ امسال هیچ ستارهای ظهور نکرده و ستارههای سالهای قبل را نیز نتوانستیم حفظ کنیم. باید یک برنامهریزی ۱۰ ساله داشته باشیم و برای رسیدن به فوتبال حرفهای یک پروسه بلندمدت را طی کنیم. کرهای که امروز به این قدرت رسیده چند سال قبل بدترین نتیجه تاریخش را مقابل تیم ملی ما متحمل شد اما آنها با برنامه ریزی پیشرفت کردند و توانستند امروز به این جایگاه برسند.
کارشناس فوتبال ایران با اشاره به نیمکتهای لرزان فوتبال ایران اظهار داشت: تصمیم به برکناری سریع مربیان از کشورهای عربی وارد فوتبال ما شد متأسفانه این فرهنگ غلط را که روزی منتقد آن بودیم به فوتبالمان وارد کردیم و حالا در این امر سرآمد شدیم. مدیران ما نتیجهگرا شدند و مربیان دیگر به سازندگی توجهی نمیکنند افرادی مثل غلامحسین پیروانی، محمد مایلی کهن و مجید جلالی که شجاعت استفاده از جوانان را داشتند دیگر در فوتبال ما حضور ندارند به این خاطر که مدیران به فکر کسب نتیجه هستند. تفکر و الگوی ما نتیجه شده است و همین مسئله باعث شده از سازندگی دور شویم. باید به مربیان بازیکن ساز فرصت دهیم تا برای پرورش استعدادهای مناسب تلاش کنند.
پیروانی در مورد کارلوس کیروش گفت: مربیان بزرگی مثل کخ، کرانچار در پرسپولیس، وینگادا، بلاژویچ به فوتبال ما آمدند اما در هیاهو و حاشیهها غرق شدند. کیروش نیز مربی بزرگی است اما نتوانست نتیجهگیری کند. عدم موفقیت مربیان بزرگ خارجی به دلیل فراهم نبودن بستر مناسب است. فوتبالی که آنقدر هوادار دارد و با کسب یک پیروزی میتواند شادی را به سطح جامعه بیاورد باید برای آن برنامهریزی مناسبی کرد و با طرح و فکر جلو رفت.