جمهوری اسلامی ایران در مذاکرات با ۱+۵ در مسکو بسته پیشنهادی خود را در قالب فایل پاورپوینت به طرف غربی ارائه کرد که متن آن به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم چارچوب گفتگوهای جامع و هدفمند برای همکاری های درازمدت میان ۷ کشور

اصول راهنما

طرفین با تأکید بر روی اصول زیر؛

۱٫ حسن نیت

۲٫ روحیه همکاری

۳٫ احترام متقابل

۴٫ اجتناب از موارد ناقض حسن نیت، روحیه همکاری و احترام متقابل

۵٫ اولویت دادن به موضوعات مورد علاقه طرفین

۶٫ معاهده ان پی تی به عنوان مبنای گفتگوها

۷٫ التزام به حقوق و تکالیف مصرح در معاهده ان پی تی و

۸٫ عدم ارائه پیش شرط از سوی هیچ طرف.

 

با فرآیندی با ویژگی های زیر برای ادامه گفتگوها موافقت می کنند.

۱٫ جامع باشد.

۲٫ درازمدت باشد.

۳٫ پایدار باشد.

۴٫ توافق شده باشد.

۵٫ سازنده باشد.

۶٫ در برگیرنده اقدام های ملموس باشد.

۷٫ بر اساس رویکرد گام به گام باشد.

۸٫ بر اساس عمل متقابل باشد.

 

اهداف

 عادی شدن پرونده هسته ای ایران در شورای امنیت و شورای حکام با لغو کامل تحریم های شورای امنیت،  یک جانبه و چندجانبه علیه ایران

 اطمینان بخشی و تضمین برخورداری عملی جمهوری اسلامی ایران از کلیه حقوق هسته ای خود در چارچوب معاهده ان پی تی و مقررات آژانس در ازای انجام تکالیف پادمانی

 دستیابی به همکاری های پایدار هسته ای در انتقال فناوری های پیشرفته

انعقاد توافق نامه همه جانبه درباره تعهدات دسته جمعی در زمینه همکاری های اقتصادی، سیاسی، امنیتی و بین المللی

 

موضوعات

الف) هسته ای

ب) غیرهسته ای

 

ساختار فرآیند

۱٫ زمان بندی:

◦  نشست(های) دکتر جلیلی با کاترین اشتون و نمایندگان ۶ کشور: هر سه ماه

◦  نشست(های) معاونان دکتر جلیلی و کاترین اشتون همراه با کارشناسان ۶ کشور: قبل از هر نشست سه ماهه

۲٫ دستورکار هر نشست:

◦  ترکیبی از موضوعات هسته ای و غیرهسته ای بر اساس اولویت های پیشنهادی نشست معاونان

۳٫ دستورکار نشست مسکو عبارت است از: ۵ محور پیشنهادی جمهوری اسلامی ایران در گفتگوهای بغداد و نیز پیشنهاد ۱+۵ در گفتگوهای بغداد

گام های متقابل

برای تحقق اهداف فوق الذکر و به منظور؛

 اولاً، ایجاد بستر مناسب حقوقی – فنی برای تضمین موفقیت گفتگوها در یک بازه زمانی سریع به نحوی که تکالیف و حقوق مشروع و قانونی رعایت و تضمین گردد؛

 ثانیاً، تدوین گام های متقابل و توافق بر روی آنها به گونه ای که وضعیت نهایی حاصل از روند گفتگوها (عادی شدن پرونده ایران در شورای امنیت و شوری حکام همراه با لغو همه تحریم های شورای امنیت و خارج آن) را روشن نماید و

 ثالثاً، تسهیل و تسریع در تبیین و تعریف «گام های متقابل اعتمادساز» و «گزینه های مطلوب همکاری» در حوزه های هسته ای و غیرهسته ای؛

طرفین خود را

 اولاً، به تعریف و توافق روی اجرای گام های متقابل «هم سنخ»، «هم-تراز» و «هم زمان» و

 ثانیاً، به حقوق و تکالیف مندرج در معاهده ان پی تی متعهد و ملزم می دانند.

 بنا بر این هرگونه توافقی نباید و نمی تواند به حقوق و تکالیف مصرح در ان پی تی خدشه وارد نماید و یا به گونه ای تفسیر گردد که آن حقوق و تکالیف را تضییق و یا تضییع کند.

الف) موضوعات هسته ای

 

1. تبیین مبانی فرآیند

فرآیند

 شروع همکاری ها و آغاز گام های متقابل نیازمند بستری مناسب و چشم-اندازی واضح و روشن از روند است. در این راستا تصریح هر طرف نسبت به مطالبه طرف مقابل نشان دهنده تعهد لازم هر طرف برای به فرجام رسیدن روند گفتگوها است.

 

 جمهوری اسلامی ایران؛ یک بار دیگر بر تکالیف خود در معاهده ان پی تی با تمرکز بر مخالفت با دستیابی به سلاح هسته ای تأکید نموده و بر اساس فتوای مقام معظم رهبری مجدداً آن را اعلام می نماید.

 

 گروه ۵+۱حقوق هسته ای جمهوری اسلامی ایران در ماده ۴ ان پی تی به ویژه فعالیت های غنی سازی را به رسمیت شناخته و آن را علناً اعلام می نماید.

 

2. اقدام شفاف ساز

 

  جمهوری اسلامی ایران به همکاری های گسترده خود با آژانس در چارچوب تعهدات حقوقی و پادمانی خود همچون گذشته ادامه می دهد. اگر چه کلیه فعالیت های هسته ای جمهوری اسلامی ایران به صورت شفاف و تحت نظارت آژانس در حال انجام است، اما ابهام ها و ادعاهای بی اساسی نسبت به فعالیت های هسته ای گذشته ایران مطرح گردیده است که در این راستا درخواست هایی فراتر از تعهدات حقوقی جمهوری اسلامی ایران ابراز شده است، هر چند که جمهوری اسلامی ایران هیچ-گونه وظیفه ای نسبت به انجام درخواست های مزبور نداشته و ندارد.

 

 جمهوری اسلامی ایران؛ همکاری شفاف ساز با آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره موضوع ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ایران به عمل می آورد.

 

  گروه ۱+۵ برای شفاف سازی درباره مقاصد خود، تحریم های یک جانبه و چندجانبه خارج از شورای امنیت را لغو می نماید.

 

3. گام اعتمادساز

 

 فعالیت های غنی سازی جمهوری اسلامی ایران برای تأمین سوخت غنی شده مورد نیاز رآکتور تحقیقاتی تهران (TRR)، تحت نظارت مستمر بازرسان و دوربین های آژانس قرار دارد. درخواست هایی از جمهوری اسلامی ایران از باب اعتمادسازی به عمل آمده است، هر چند که جمهوری اسلامی ایران هیچ گونه تعهدی در این خصوص ندارد.

 

 جمهوری اسلامی ایران؛ برای تأمین سوخت غنی شده مورد نیاز رآکتور تحقیقاتی تهران با ۱+۵ همکاری می کند.

 

 گروه ۱+۵ برای اعتمادسازی نسبت به مقاصد خود، تحریم ها را لغو نموده و موضوع ایران را از دستورکار شورای امنیت خارج می نماید.

 

4. تقویت همکاری های مورد علاقه مشترک

 

 برای افزایش اطمینان و اعتماد و برای تأمین منافع مشترک در سایه توسعه همکاری های مورد علاقه، طرفین توافق می کنند همکاری های خود را در موضوعات زیر شروع نمایند.

 

 اولویت¬های جمهوری اسلامی ایران؛ طراحی و ساخت نیروگاه هسته-ای، طراحی و ساخت رآکتور تحقیقاتی

 

 اولویت های ۱+۵؛ رآکتور تحقیقاتی آب سبک، ایمنی و امنیت هسته ای، گداخت هسته ای

 

ب) موضوعات غیر هسته ای

 

5. تقویت همکاری های مشترک

 

 به منظور گسترش ابعاد گوناگون اعتماد و برای ارتقای منافع مشترک در حوزه های غیرهسته ای، طرفین توافق می کنند همکاری های خود را در موضوعات زیر شروع نمایند.

 

 اولویت های جمهوری اسلامی ایران؛ مسائل منطقه ای به ویژه سوریه و بحرین

 

 اولویت های ۱+۵؛ مقابله با دزدی دریایی و مبارزه با مواد مخدر

 

چرا غنی سازی حق مسلم و تضمین شده اعضای NPT است؟

 

حق غنی سازی در معاهده عدم اشاعه سلاحهای هستهای

۱- ماده ۴ ان پی تی هیچگونه محدودیتی در مورد نوع فناوری و سطح بهره برداری صلح آمیز از انرژی هسته‌ای، از جمله چرخه سوخت (شامل غنی سازی) ایجاد نکرده است.

 

4.1: هیچ نکته‌ای در این پیمان نباید به گونه‌ای تفسیر شود که حق مسلم همپیمانان در انجام تحقیقات، تولید و استفاده از انرژی هسته‌ای برای مقاصد صلح‌آمیز را تحت تاثیر قرار دهد.

 

4.2: در تبادل تجهیزات، مواد و اطلاعات تکنولوژیکی برای مقاصد صلح آمیز، استفاده از انرژی هسته‌ای در حداکثر شکل، تمام همپیمانان حق مشارکت داشته و متعهد به تسهیل در انجام آن می‌شوند. همپیمانانی که توان چنین اقدامی را دارند باید به شکل انفرادی یا همراه با دیگر دولت‌ها یا سازمان‌های بین‌المللی برای توسعه بیشتر استفاده از اشکال صلح آمیز انرژی هسته‌ای، خصوصا در قلمروی دولت‌های فاقد سلاح هسته‌ای که به این پیمان پیوسته‌اند، مشارکت ورزند. این مشارکت با عطف توجه به نیازهای مناطق در حال توسعه جهان انجام می‌شود.

 

2- در متون و مذاکرات منجر به تدوین معاهده NPT

 

• در متون و اسناد مربوط به مذاکراتی که منجر به تدوین معاهده عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای شد، هیچ اشاره و پیشنهادی در خصوص محدود کردن حق استفاده صلح آمیز از انرژی هسته‌ای به فناوری‌های خاص وجود ندارد.

۳- در اسناد کنفرانس‌های بازنگری معاهده (که با اجماع اعضاء تصویب گردیده) ذیل ماده ۴ که به حق استفاده صلح ‌آمیز از انرژی هسته‌ای اشاره شده، بر رعایت  احترام به سیاست‌های چرخه سوخت کشورها تاکید شده است. از جمله:

• کنفرانس ۱۹۷۵  (سند NPT/CONF/35/I, Annex I, p. 6)

• اولین اجلاس ویژه مجمع عمومی ملل متحد در خصوص خلع سلاح  ۱۹۷۸        (سند SSOD I)

• کنفرانس ۱۹۸۵  (سند NPT/CONF.III/64/I, Annex I, par. 7)

• کنفرانس ۲۰۰۰    (سند  NPT/CONF.2000/28, Parts I, II)

• کنفرانس ۲۰۱۰    (سند  NPT/CONF.2010/50, Vol. I)

• در کنفرانس ۱۹۷۵ بر ”شناسایی مراکز چرخه سوخت منطقه‌ای و چند جانبه برای رفع نیاز کشورهای عضو“ تصریح شده است.

• اولین اجلاس ویژه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در خصوص خلع سلاح  در سال ۱۹۷۸ دارای یک سند نهایی است که با اجماع تصویب رسید.

• در بند ۶۸ این سند تصریح شده است که اقدامات مربوط به عدم اشاعه نباید حق غیرقابل انکار کشورها در بهره‌مندی کامل از توسعه برنامه‌های مربوط به استفاده صلح آمیز از انرژی هسته‌ای را به خطر اندازد.

• در این سند همچنین به مبنا بودن اولویت‌ها، منافع و نیازهای کشورها تصریح گردیده است.

• در بند ۶۹ این سند به حق داشتن چرخه سوخت توسط کشورها و ضرورت احترام به انتخاب و تصمیم هر کشور تصریح و تاکید شده است.

• در کنفرانس ۱۹۸۵ نیز بر ضرورت احترام به انتخاب و تصمیم هر یک از کشورهای عضو پیمان در استفاده صلح آمیز از انرژی هسته‌ای تاکید شده است.

• در کنفرانس ۲۰۰۰ علاوه بر تاکید مجدد بر حقوق مسلم کشورهای عضو پیمان در زمینه توسعة تحقیقات، تولید و استفاده از انرژی هسته‌ای بدون تبعیض به عنوان یکی از

اهداف اصلی پیمان،

 

– بر ضرورت احترام به انتخاب و تصمیم هر یک از کشورهای عضو پیمان در شیوه استفاده صلح آمیز از انرژی هستهای تاکید شده است.

– بر ضرورت احترام به انتخاب و سیاست کشورهای عضو پیمان در خصوص مدیریت چرخه سوخت نیز به صراحت تاکید شده است.

– ویلیام فاستر، جولای ۱۹۶۸

– مدیر آژانس کنترل تسلیحات و خلع سلاح آمریکا

– سخنرانی در برابر کمیته روابط خارجی سنا

– ممکن است اشاره به این مطلب هم برای روشن شدن بحث مفید باشد که چندین فعالیت از نظر ایالات متحده به خودی خودی به عنوان نقض ممنوعیت های مطرح شده در ماده دوم لحاظ نمی شود. نه غنی سازی اورانیوم نه انباشت مواد شکافت پذیر مرتبط با برنامه صلح آمیز، ماده ۲ را نقض نمی کنند تا زمانیکه این فعالیت ها تحت پادمان مطرح در ماده ۳  باشد. همچنین، تحت پادمان، توسعه راکتورهای برق دارای سوخت پلوتونیم از جمله تحقیقات درباره پلوتونیم فلزی… هم به وضوح مجاز است. همچنین ماده ۲ دخالتی درباره توسعه یا استفاده از راکتورهای با سرعت بالا تحت پادمان ندارد.

 

– در کنفرانس ۲۰۱۰ علاوه بر تاکید مجدد بر ضرورت احترام به انتخاب و تصمیمات هر یک از کشورهای عضو پیمان در شیوه استفاده صلح آمیز از انرژی هستهای،

– مجددا به  چرخه سوخت به عنوان بخشی از حقوق  مسلم کشورهای عضو تصریح شده است.

شورهای عضو عدم تعهد که شامل ۱۲۰ کشور می‌باشند، در عالیترین سطوح و مکررا بر حق خدشه ناپذیر و استثناء ناپذیر کشورهای عضو NPT در استفاده از انرژی صلح آمیز هسته‌ای تصریح و بر ضرورت احترام به انتخاب و تصمیم کشورها در این رابطه و اجتناب از تعرض به حق انتخاب آنها در خصوص چرخه سوخت یا محدود کردن سیاست‌های آنها در این زمینه تاکید نموده‌اند.

•  بیانیه پانزدهمین اجلاس سران عدم تعهد در مصر ۲۰۰۹

•  بیانیه اجلاس وزرای خارجه عدم تعهد در مصر ۲۰۱۲

 

بررسی و ارزیابی پیشنهاد ۱+۵ در گفتگوهای بغداد

 

مقدمه:

  بر اساس توافق استانبول۲ و بغداد: ضرورت تدوین ”نقشه‌‌‌‌‌‌‌‌ر‌اه“ یا ”چارچوب“ یا “فرآیند“ برای گفتگوها،

  نقشه راه دربرگیرنده: ”اصول راهنما“، ”اهداف“، ”ساختار فرایند“، ”موضوعات“ (هسته ای و غیر هسته ای) و ”گام ها“،

  ویژگی های گامهای متقابل: هم سنخ، متوازن و هم‌زمان

اما طرح پیشنهادی ۱+،۵ دارای اشکالات شکلی و محتوایی است.

 

اشکالات ساختاری پیشنهاد ۱+۵

۱٫ برخی اقدامات درخواستی از ایران دارای ابعاد نامشخص است.

۲٫ اقدامات متقابل ۱+۵، کلی و مبهم است.

۳٫ پیشنهاد ۱+۵، فاقد زمان‌بندی است.

۴٫ فاز دوم و سوم پیشنهاد ۱+۵، بازگشت به گذشته، غیرمنطقی و غیر واقع بینانه است.

 

درخواست ”توقف غنی‌سازی ۲۰ درصد“ به معنی محروم سازی ایران از حقوق خود بوده و بر خلاف اسناد بین المللی از جمله اسناد زیر است.

۱٫ ماده ۴ ان پی تی

۲٫ اسناد کنفرانسهای بازنگری معاهده ان پی تی

۳٫ اسناد پایانی نشست ویژه مجمع عمومی ملل متحد درباره خلع سلاح

۴٫ اسناد جنبش عدم تعهد

۵٫ اسناد گروه ۷۷

۶٫ اسناد سازمان همکاری‌های اسلامی

 

- درخواست توقف غنی سازی ۲۰ درصد برخلاف رویه های بین المللی از جمله رویه های زیر است:

۱٫ رویه ناشی از اجرای ان پی تی در طول چند دهه گذشته

۲٫ عدم اعتراض به چرخه سوخت هسته ای و غنی سازی کشورهایی مانند برزیل، آرژانتین و ژاپن و  . . .  حتی از سوی ۱+۵

ماده ۴ NPT

ماده ۴ NPT، هیچگونه محدودیتی در مورد نوع فناوری و سطح بهره برداری صلح آمیز از انرژی هسته‌ای، از جمله چرخه سوخت شامل غنی سازی ایجاد نکرده است.

– بند ۱ ماده ۴: هیچ نکته‌ای در این پیمان نباید به گونه‌ای تفسیر شود که حق مسلم اعضا در انجام توسعه تحقیقات، تولید و استفاده از انرژی هسته‌ای برای مقاصد صلح‌آمیز بدون تبعیض و در تطابق با ماده یک و دو را تحت تاثیر قرار دهد.

– بند ۲ ماده ۴: در تبادل تجهیزات، مواد و اطلاعات علمی و تکنولوژیکی برای مقاصد صلح آمیز، استفاده از انرژی هسته‌ای در حداکثر ممکن، تمام اعضا حق مشارکت داشته و متعهد به تسهیل در انجام آن می‌شوند. اعضای معاهده، که توان چنین اقدامی را دارند باید به شکل انفرادی یا همراه با دیگر دولت‌ها یا سازمان‌های بین‌المللی برای توسعه بیشتر استفاده از اشکال صلح آمیز انرژی هسته‌ای، خصوصا در قلمروی دولت‌های فاقد سلاح هسته‌ای که به این پیمان پیوسته‌اند، مشارکت ورزند. این مشارکت با عطف توجه به نیازهای مناطق در حال توسعه جهان انجام می‌شود.

 

چرا غنی سازی ۲۰ درصد انجام می شود؟

۱٫ حق جمهوری اسلامی ایران برای توسعه فعالیت های هسته ای صلح آمیز در چارچوب معاهده ان پی تی و مقررات آژانس

۲٫ تأمین سوخت رآکتورهای تحقیقاتی از جمله رآکتور تحقیقاتی تهران برای مصارف پزشکی یک میلیون بیمار

۳٫ عدم فروش سوخت مورد نیاز رآکتور تحقیقاتی تهران از سوی کشورهای دارنده این فناوری

۴٫ عدم پذیرش چارچوب پیشنهاد شده از سوی یکی از اعضای ۱+۵ برای مبادله سوخت (بیانیه تهران) از سوی این گروه

 

برخی گزاره ها در پیشنهاد ۱+۵ نادرست، برخی مبهم، برخی برخلاف اسناد بین المللی و برخی غیرمنطبق با واقعیت ها است.

 

الف) درخواست «توقف تمام فعالیت ها در فردو شامل غنی سازی ۵ درصد و ۲۰ درصد و نصب سانتریفیوژهای اضافی و اجزای سانتریفیوژ»

نکته:

فعالیت های غنی سازی ۵ درصد، نصب سانتریفیوژهای اضافی و اجزای سانتریفیوژ ارتباطی با غنی سازی ۲۰ درصد ندارد.

در فردو فعالیت های دیگری که غیر مرتبط با غنی سازی ۲۰ درصد می باشد، انجام می گیرد.

 

برخی گزاره ها در پیشنهاد ۱+۵ نادرست، برخی مبهم، برخی برخلاف اسناد بین المللی و برخی غیرمنطبق با واقعیت ها است.

ب) درخواست «انتقال اورانیوم غنی شده ۲۰ درصد به کشور سوم تحت اختیار آژانس بین المللی انرژی اتمی »

نکته:

 انتقال مواد ۲۰ درصد به خارج با غنی سازی ۲۰ درصد ارتباطی ندارد. همه مواد تحت نظارت“ دوربین  ها“ ، ”مهر و موم“ ، ”بازرسی های بدون اطلاع قبلی“   و ”بازرسان“ آژانس است.

 انتقال مواد ۲۰ درصد به خارج با غنی سازی ۲۰ درصد ارتباطی ندارد و نظارت آژانس در کشور سوم نیز به همان نحو که در ایران تحت نظارت آژانس است، خواهد بود.

ج) «تأسیسات فردو دربرگیرنده نگرانی است چرا که»؛

      «این تأسیسات با مقاصد نظامی است.»

نکته:

 این تأسیسات نظامی نیست و هیچ دلیلی بر نظامی بودن آن وجود ندارد.

 هیچ یک از ”تجهیزات“، ”اقلام“، ”طراحی“ و ”سیستم“ بکار گرفته شده در فردو به ویژه ”تجهیزات جمع آوری مواد غنی شده“، قابلیت جمع آوری مواد با غنای بالا  و یا تولید آن را ندارد.

 مدیرکل آژانس با صراحت تأیید نموده که کلیه تجهیزات و فعالیت های فردو برای مقاصد صلح آمیز بوده و تحت نظارت آژانس است.

د) «تأسیسات فردو دربرگیرنده نگرانی است چرا که»؛

      «در یک پایگاه نظامی واقع شده»

نکته:

 این تأسیسات در پایگاه نظامی واقع نشده است.

  هیچ مانعی نیز برای دسترسی های مجاز بین المللی (بازرسی های آژانس)، به این تأسیسات وجود ندارد.

ه) «تأسیسات فردو دربرگیرنده نگرانی است چرا که»؛

      «به شدت از آن حفاظت می شود»؛

نکته:

 حفاظت از تأسیسات حساس هسته ای نه تنها مجاز بلکه لازم و ضروری است.

 سازوکارهای ایجادشده بین المللی برای امنیت هسته ای بر لزوم حفاظت شدید از تأسیسات هسته ای تأکید می کند.

 تهدیدات مستمر(برخلاف منشور ملل متحد و قطعنامه های سازمان ملل)، علیه تأسیسات و تجهیزات غنی سازی، همچنین تهدیدات مستمر علیه دانشمندان هسته ای ایران، لزوم ایجاد تأسیسات امن تر را  ایجاب می نماید.

 در برابر تهدایدات ، حداقل وجود یک تأسیسات پشتیبان محدود back up برای تداوم غنی سازی و عدم وقفه در فعالیت آن، ضروری است.

و) «تأسیسات فردو دربرگیرنده نگرانی است چرا که»؛

«برای تولید تجاری بسیار کوچک است».

نکته:

 هدف ایجاد تاسیسات فردو، تولید در سطح تجاری نبوده و نیست.

 هدف اصلی حفاظت از تهدید است، ولی علاوه بر آن، برای تولید اورانیوم با غنای ۲۰ درصد، فعالیت های تحقیقاتی، آزمایشگاهی و …، نیز مناسب است.

 تهدیدات مستمر(بر خلاف منشور ملل متحد و قطعنامه های سازمان ملل)، علیه تأسیسات و تجهیزات غنی سازی، همچنین تهدیدات مستمر علیه دانشمندان هسته ای ایران، لزوم ایجاد تأسیسات امن تر را  ایجاب می نماید.

 در برابر تهدیدات ، حداقل وجود یک تأسیسات پشتیبان محدود back up برای تداوم غنی سازی و عدم وقفه در فعالیت آن، ضروری است.

ز) «توافق بر روی این سه عامل مرتبط با هم (توقف، تعطیلی، انتقال) … ضروری است».

نکته:

 تعطیلی ساختگاه فردو، ارتباطی با غنی سازی ۲۰ درصد ندارد، چرا که فعالیت های متنوع دیگری، غیر از تولید مواد ۲۰ درصد، در فردو انجام می شود.

 انتقال مواد به خارج، با غنی سازی ۲۰ درصد ارتباط ندارد، چرا که همه مواد در ایران تحت نظارت“دوربین ها“، ”مهر و موم“ و ”بازرسی های بدون اطلاع قبلی“ و ”بازرسان“ آژانس است.

 

ح) ۱+۵ با ایران برای تهیه مجتمع سوخت رآکتور تحقیقاتی تهران همکاری خواهد نمود.

نکته:

 ایران چند ماه قبل پس از تولید مجتمع های سوخت مورد نیاز، این مجتمع ها را در رآکتور تحقیقاتی تهران مورد استفاده قرار داد، لذا ”همکاری“ ۱+۵ برای ”تهیه مجتمع سوخت رآکتور تحقیقاتی تهران“ از نیازها و الزامات واقعی به دور است.

ط) «با تأمین سوخت برای رآکتور تحقیقاتی تهران توسط ۱+۵، منطقی برای تولید بیشتر مواد ۲۰ درصد وجود ندارد».

نکته:

 استمرار غنی سازی ۲۰ درصد برای تأمین سوخت مورد نیاز رآکتور تحقیقاتی تهران برای چند سال آینده

 محاسبه مقادیری از مواد ۲۰ درصد که به خاطر امور فنی از جمله آزمایش های مربوط از چرخه استفاده خارج می شود.

 تأمین سوخت مورد نیاز حداقل ۴ رآکتور تحقیقاتی جدید دیگر؛ به دلیل وسعت سرزمین ایران و کوتاه بودن طول عمر رادیوداروها،

 حق جمهوری اسلامی ایران برای فروش مجتمع های سوخت به کشورهای دیگر

 

ی) «۱+۵ از همکاری فنی آژانس برای مدرنیزه کردن و تأمین ایمنی رآکتور تحقیقاتی تهران حمایت خواهد نمود».

«۱+۵ می تواند پروژه های همکاری فنی آژانس بین المللی انرژی اتمی را … مورد بازبینی قرار داده و به شورای حکام آژانس شروع برخی از آنها را توصیه نماید».

نکته:

 همکاری فنی آژانس برای فعالیت های هسته ای صلح آمیز ایران از جمله تکالیف آژانس و نیز از جمله حقوق جمهوری اسلامی ایران به عنوان عضو آژانس و ان پی تی است.

 جمهوری اسلامی ایران آمادگی دارد تا در صورت نیاز دیگر کشورها و با صلاحدید آژانس، خدمات سخت و نرم افزاری خود در زمینه ایمنی رآکتور تحقیقاتی را در اختیار دیگران قرار دهد.

 

ک) «۱+۵ از همکاری فنی آژانس برای مدرنیزه کردن و تأمین ایمنی رآکتور تحقیقاتی تهران حمایت خواهد نمود».

«۱+۵ می تواند پروژه های همکاری فنی آژانس بین المللی انرژی اتمی را … مورد بازبینی قرار داده و به شورای حکام آژانس شروع برخی از آنها را توصیه نماید».

نکته:

 قرار دادن همکاری های فنی آژانس در سایه تدابیر سیاسی برخلاف شأن و جایگاه تخصصی آژانس بین المللی انرژی اتمی است.

 طبق بند ۲ ماده ۴ ان پی تی، کشورهای ۱+۵ موظف هستند با حداکثر امکان خود، با ایران تبادل تجهیزات، مواد هسته ای و اطلاعات علمی و فناوری هسته ای نمایند.

 

ل) «۱+۵ بسته ای … را ارائه کرده اند که … برای تهیه ایزوتوپ های پزشکی برای بیماران سرطانی در ایران خواهد بود».

«۱+۵ باید … اطمینان حاصل نماید تا در معالجه بیماران سرطانی خللی وارد نشود».

«ایالات متحده آماده است تا … بازرسی مربوط به ایمنی و تعمیر، برای هواپیماهای تجاری در ایران انجام شود»

نکته:

 «تأمین رادیوایزوتوپ برای بیماران»، «معالجه بیماران سرطانی» و نیز «انجام تعمیر هواپیماهای تجاری» جز حقوق اولیه بشر است که مخلوط کردن آن با مباحث سیاسی نشان گر اهداف غیرسازنده طرف مقابل است.

 م) «۱+۵ با ایران برای تهیه متجمع سوخت TRR همکاری خواهد نمود»،

        گروه ۱+۵ از همکاری فنی آژانس برای مدرنیزه کردن و تأمین ایمنی TRR حمایت خواهد نمود»،

        «… همکاری درباره مراحل اولیه به دست آوردن یک رآکتور مدرن آب سبک تحقیقاتی …»،

       «ایالات متحده آماده است تا سیاست های تحریم های خود را به نحوی تعدیل نماید تا …»،

        گروه ۱+۵ می تواند پروژه های همکاری فنی آژانس را … مورد بازبینی قرار دهد و به شورا حکام آژانس … شروع برخی از آنها را توصیه نماید»،

نکته:

 صرف نظر از ارزیابی محتوایی گزاره های بالا که گام های متقابل ۱+۵ است؛

 اولاً بکارگیری عبارت هایی مانند «همکاری»، «حمایت»، «تعدیل»، «بازبینی کردن» و «توصیه کردن» در این گزاره ها ضمن این که با هدف اولیه همین پیشنهاد مبنی بر «ایجاد اعتماد و اطمینان در مرحله نخست» در تناقض است،

 ثانیاً با درخواست های مشخص ۱+۵ از ایران مانند «توقف غنی سازی»، «انتقال مواد تولیدی به خارج» و «تعطیلی ساختگاه فردو» هیچ تناسبی ندارد و

 ثالثاً با درنظرگرفتن سابقه رفتارهای کشورهای غربی در موضوع هسته ای، موجب افزایش روحیه بی اعتمادی و بی اطمینانی از سوی طرف ایرانی می شود.

به نقل از فارس